-
1 testimonium
testimonium, iī, n. (1. testis), das (mündliche od. schriftliche) Zeugnis, I) eig.: Ciceronis, Caes.: testimonia testium vestrorum, Cic.: honorificum civitatis test., ehrenvolle Anerkennung von seiten des St., Vell.: test. falsum, Liv. u. Gell.: sed quid ego illum voco ad testimonium? Varro: testimonia non audire (nicht auf Z. hören), Cic.: testimonium dicere in alqm, Cic., contra deos, Cic.: testimonium de coniuratione dicere in alios, Cic.: falsum testimonium dicere, Gell., dicere in alqm, Liv.: ut etiam grave testimonium impertitum clari hominis magnique videatur, Cic.: alci testimonium huius urbis atque imperii conservati dare, Cic.: testimonium dare pro alqo, Ggstz. ferre adversus alqm, ICt.: praebere diversa inter se testimonia, ICt.: perhibere testimonium, Varro u.a.: reddere alci testimonium stuporis, Sen. rhet.: reddere alci iustissimum integritatis testimonium, Plin. ep.: reddere alci iustitiae testimonium, Quint.: dicere pro testimonio, im Zeugenverhör aussagen, Cic.: mentiri pro testimonio, ein falsches Z. ablegen, Gell.: alci testimonium denuntiare, Cic. (u. so testimonii denuntiatio, Cic.): tribuere testimonium virtutis egregiae, Cic.: virtuti debitum testimonium recusare, Cic.: ad testimonium vocare, Varro: obrui aratorum testimoniis, Cic.: testimonia elevare, Quint.: alqm testimonio fraudare, Cic.: neque testimonii dictio est, hat nicht das Recht, Zeuge zu sein, Ter. – v. schriftlichen Zeugnissen, testimonium componere, obsignare, Cic.: legite testimonia testium, Cic.: ad ephoros sibi testimonium daret, Nep. – II) übtr., das Zeugnis = der Beweis, dedisti iudicii tui testimonium, Cic.: verba sunt testimonio, Cic.: laboris sui periculique testimonium afferre, Caes.: eius rei testimonium esse, quod etc., Caes.: testimonia moderatae vitae proferre, Nep.
-
2 adorno
ădorno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] préparer, arranger, munir, équiper. - adornare nuptias, Plaut.: préparer une noce. - adornare mare classibus, Cic.: couvrir la mer de flottes. - adornare accusationem, Cic.: préparer les éléments d'une accusation. - adornare testium copiam, Cic. Clu. 6: produire une foule de témoins. - adornare ut...: prendre des dispositions pour... - adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. Rud.: prends des dispositions pour que j'offre un sacrifice. - adornat + inf. Plaut.: il se dispose à... - tragulam in te injicere adornat, Plaut. Ep.: il se prépare à lancer sur toi un javelot. [st1]2 [-] orner, embellir, décorer; rehausser, faire valoir, vanter. - flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit, Liv. 1: il revêtit le flamine d'un vêtement éblouissant et lui donna la chaise curule, celle des rois. - bene facta suis verbis adornant, Plin. Ep. 1: ils font valoir par leurs discours le bien qu'ils ont fait. - hanc legem (s.-ent. verbis) leviter adornabit, Quint. 7: il fera légèrement ressortir les mérites de cette loi.* * *ădorno, āre, āvi, ātum - tr. - [st1]1 [-] préparer, arranger, munir, équiper. - adornare nuptias, Plaut.: préparer une noce. - adornare mare classibus, Cic.: couvrir la mer de flottes. - adornare accusationem, Cic.: préparer les éléments d'une accusation. - adornare testium copiam, Cic. Clu. 6: produire une foule de témoins. - adornare ut...: prendre des dispositions pour... - adorna, ut rem divinam faciam, Plaut. Rud.: prends des dispositions pour que j'offre un sacrifice. - adornat + inf. Plaut.: il se dispose à... - tragulam in te injicere adornat, Plaut. Ep.: il se prépare à lancer sur toi un javelot. [st1]2 [-] orner, embellir, décorer; rehausser, faire valoir, vanter. - flaminem insigni veste et curuli regiā sellā adornavit, Liv. 1: il revêtit le flamine d'un vêtement éblouissant et lui donna la chaise curule, celle des rois. - bene facta suis verbis adornant, Plin. Ep. 1: ils font valoir par leurs discours le bien qu'ils ont fait. - hanc legem (s.-ent. verbis) leviter adornabit, Quint. 7: il fera légèrement ressortir les mérites de cette loi.* * *Adorno, adornas, adornare, Idem significat quod simplex Ornare. Liu. Aorner, Accoustrer.\Adornare verbis benefacta sua. Plin. iunior. Enrichir de parolles, Magnifier, Vanter les plaisirs qu'on a faict.\Adornare. Cic. Apprester, Appareiller, Accoustrer.\Tragulam in te iniicere adornat. Plaut. Il s'appreste pour te jecter un dard, et te navrer, Pour te tromper.\Adornare aliquid. Controuver quelque chose, Inventer quelque finesse.\Testes adornare. Cic. Apposter, Forger des tesmoings.\Crimen adornare. Cic. Controuver, Inventer.\Adornare aliquam, pro Ornare, et ad honores promouere. Cic. Eslever aux honneurs.\Adornatus venatui. Tacitus. Appresté pour aller à la chasse. -
3 derogo
derogo, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] déroger (à une loi), en abroger une ou plusieurs dispositions. [st2]2 [-] au fig. ôter de qqch, enlever à qqn, retrancher. - de lege aliquid derogare, Cic. Inv. 2, 45, 134: déroger à la loi. - derogatur legi, cum pars detrahitur, Dig. 16, 102: on déroge à une loi quand on en retranche une disposition. - derogare affirmationi alicujus, Plin.-jn.: contester une chose affirmée par qqn. - de testium fide derogatur, Cic. Caecin. 1: on affaiblit l'autorité des témoins. - nihil universorum juri derogandum, Tac. A. 13, 27: il faut respecter le droit de tous.* * *derogo, āre, āvi, ātum - tr. et intr. - [st2]1 [-] déroger (à une loi), en abroger une ou plusieurs dispositions. [st2]2 [-] au fig. ôter de qqch, enlever à qqn, retrancher. - de lege aliquid derogare, Cic. Inv. 2, 45, 134: déroger à la loi. - derogatur legi, cum pars detrahitur, Dig. 16, 102: on déroge à une loi quand on en retranche une disposition. - derogare affirmationi alicujus, Plin.-jn.: contester une chose affirmée par qqn. - de testium fide derogatur, Cic. Caecin. 1: on affaiblit l'autorité des témoins. - nihil universorum juri derogandum, Tac. A. 13, 27: il faut respecter le droit de tous.* * *Derogo, derogas, pen. corr. derogare. Cice. Abolir une partie d'une loy par une nouvelle, Deroger.\Ex aequitate aliquid derogare. Cic. Diminuer.\Derogare de magnificentia alicuius. Cic. Diminuer.\Sibi derogare. Cic. Abbaisser sa reputation.\Derogare fidem alicui. Cic. Ne luy adjouster plus de foy.\Gratiam derogare alicui. Plin. Luy oster et diminuer du credit et bonne amitié qu'on luy portoit, Faire qu'il soit moins aggreable, ou moins en la bonne grace du monde. -
4 studium
stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin. - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch. - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin. - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle. - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres. - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique. - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel. - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés. - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge. - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis. - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité. - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn. - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité. - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi. - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha. - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant. - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens. - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance. - studium testium, Cic.: partialité des témoins. - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent. - studium juris, Cic.: étude du droit. - studium litterarum, Cic.: étude des lettres. - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines. - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres. - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier. - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.* * *stŭdĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] application zélée, zèle, ardeur, soin. - tantum studium tamque multam operam in aliqua re ponere, Cic. Fin. 1: mettre autant d'application, autant d'activité pour qqch. - aliquid summo studio curāque discere, Cic. Fam. 4: apprendre qqch avec la plus grande ardeur et le plus grand soin. - aliquid curare studio maximo, Plaut. Stich.: s'occuper de qqch avec le plus grand zèle. - non eadem alacritate ac studio quo in pedestribus uti proeliis consuerant utebantur, Caes. BG. 4: ils n'avaient pas la même ardeur et le même entrain qu'ils avaient d'ordinaire lors des combats terrestres. - laedere gaudes et hoc studio pravus facis, Hor. S. 1: tu prends plaisir à blesser et tu fais le mal avec empressement. [st1]2 [-] penchant pour qqch, goût, passion, volonté, désir ardent; passion politique. - suo quisque studio maxime ducitur, Cic. Fin. 5: chacun se conduit avant tout d'après son goût personnel. - sunt pueritiae certa studia, Cic. Sen.: l'enfance a ses goûts bien déterminés. - Carthaginienses ad studium fallendi studio quaestus vocabantur, Cic. Agr. 2: les Carthaginois étaient entraînés par l'amour du gain à l'amour du mensonge. - de studiis partium disserere, Sall. J.: exposer en détail les luttes entre les partis. - magis studia partium quam bona aut mala sua, Sall. J.: l'esprit de parti plutôt que leurs qualités ou leurs défauts. [st1]3 [-] penchant pour qqn, dévouement, affection, attachement, intérêt, sympathie, bienveillance; complaisance, partialité. - studium erga (in) aliquem: dévouement à l'égard de qqn. - studia in nos hominum, Cic. Att. 2: ma popularité. - si te mea summa erga te studia parum mihi adjunxerint, Cic. Fam. 5: si mon très grand dévouement à ton égard ne t'a pas beaucoup lié à moi. - studia Numidarum in Iugurtham accensa, Sall. J.: l'ardente affection des Numides pour Jugurtha. - ne modica quidem studia plebis exarsere, Tac. 14: le peuple même ne se passionna pas un instant. - ut studiis civilibus bellum atque vastitas Italiae finem faceret, Sall. J.: si bien que la guerre et la dévastation de l'Italie mirent fin aux discordes entre les citoyens. - sine ira et studio, Tac. An. 1: sans colère ni complaisance. - studium testium, Cic.: partialité des témoins. - id cupiditate defendendae nobilitatis aut studio partium facere, Cic. Verr.: faire cela par le désir de défendre la noblesse ou par l'esprit de parti. [st1]4 [-] application d'esprit, étude, travail (littéraire ou scientifique); instruction; talent. - studium juris, Cic.: étude du droit. - studium litterarum, Cic.: étude des lettres. - studia humanitatis, Cic.: connaissances humaines. - studiis annos septem dedit insenuitque libris et curis, Hor.: il a consacré sept années aux études et a vieilli dans le souci des livres. - omnia studia sua publicare, Tac. An. 16: faire jouir le public de tous ses talents. [st1]5 [-] profession, métier. - studium histrionale, Tac.: le métier d'histrion. [st1]6 [-] C. Th. salle d'étude.* * *Studium, studii. Cic. Estude ou estudie et vehemente application de son esprit à quelque chose, Grande affection qu'on ha à faire quelque chose, soit bien ou mal, Entente.\Alacritas ac studium. Caesar. Grande affection.\Formae studium. Tibull. Le soing et cure qu'une femme ha de se faire belle et gente.\Lassus studio venandi. Ouid. De l'exercice de la chasse, Lassé de chasser et vener.\Agile studium. Stat. Exercitation à bien courir.\Fortia studia. Quintil. Exercices vertueux.\Puellare studium. Ouid. D'une pucelle qui est fort active à faire bouquets et chappeaulx de fleurs.\Virilia studia. Ouid. Exercices propres et convenants à l'homme.\Fundi studio incautus cecidit. Ouid. D'affection et haste, ou ardeur qu'il avoit de courir.\Anili studio celerare gradum. Virgil. Se haster autant que la diligence et ardeur de vieillesse peult porter.\Consurgunt studiis Teucri. Virgil. S'esmeuvent selon leurs affections et faveurs.\Fideli studio disposita dona. Lucret. Ordonnez fort soigneusement.\Inhaerere studio alicui. Ouid. Estre fort attentif à quelque chose.\Ponere studium alicuius rei. Horat. Delaisser.\Perenni studio seruatum odium. Sil. D'une affection et volunté perseverante.\Quibus militia in studio est. Cicero. Qui ont leur affection à la guerre.\Meos amicos, in quibus est studium, in Graeciam mitto. Cic. Qui ont cure et affection d'apprendre.\Literis tuis studium illius in salutem nostram facile perspexi. Cic. La bonne faveur ou volunté qu'il me porte.\Studium tuum erga me. Cicero. La bonne volunté que tu has envers moy.\Studium meum dignitatis tuae. Cic. La diligence et peine ou soing que je prens pour conserver ta dignité.\Studio alicuius aliquid habere. Cicero. Par le soing et diligence d'aucun.\Studium. Columel. Exercice.\Studia doctrinae. Cic. L'estude des lettres.\Consortes studii. Ouid. Compaignons d'estude.\Sacri studii communia foedera. Ouidius. Amitié qui est entre deux poetes.\Otii studiis florens. Virgil. Florissant en poesie.\Studia, pro Literarum studiis. Quintil. Estudes de lettres.\Efferor studio patres vestros videndi. Cic. J'ay grand desir de veoir voz peres.\Studio accusare. Cic. Par affection.\Fallens laborem studium. Ouidius. Le grand desir de gaigner le pris.\Syllanum scio quae dixerit, studio Reipub. dixisse. Sallust. D'amour et bonne volunté qu'il avoit à la Repub.\Quid ego de studiis dicam cognoscendi semper aliquid, aut discendi? Cic. Volunté ardente.\Scinditur incertum studia in contraria vulgus. Virgil. En diverses opinions.\Dissimili studio est. Terent. Il applique ailleurs son esprit.\Studio habere aliquid. Terentius. Faire quelque chose pour son plaisir. -
5 testimonium
testimonium, iī, n. (1. testis), das (mündliche od. schriftliche) Zeugnis, I) eig.: Ciceronis, Caes.: testimonia testium vestrorum, Cic.: honorificum civitatis test., ehrenvolle Anerkennung von seiten des St., Vell.: test. falsum, Liv. u. Gell.: sed quid ego illum voco ad testimonium? Varro: testimonia non audire (nicht auf Z. hören), Cic.: testimonium dicere in alqm, Cic., contra deos, Cic.: testimonium de coniuratione dicere in alios, Cic.: falsum testimonium dicere, Gell., dicere in alqm, Liv.: ut etiam grave testimonium impertitum clari hominis magnique videatur, Cic.: alci testimonium huius urbis atque imperii conservati dare, Cic.: testimonium dare pro alqo, Ggstz. ferre adversus alqm, ICt.: praebere diversa inter se testimonia, ICt.: perhibere testimonium, Varro u.a.: reddere alci testimonium stuporis, Sen. rhet.: reddere alci iustissimum integritatis testimonium, Plin. ep.: reddere alci iustitiae testimonium, Quint.: dicere pro testimonio, im Zeugenverhör aussagen, Cic.: mentiri pro testimonio, ein falsches Z. ablegen, Gell.: alci testimonium denuntiare, Cic. (u. so testimonii denuntiatio, Cic.): tribuere testimonium virtutis egregiae, Cic.: virtuti debitum testimonium recusare, Cic.: ad testimonium vocare, Varro: obrui aratorum testimoniis, Cic.: testimonia elevare, Quint.: alqm testimonio fraudare, Cic.: neque testimonii dictio est, hat nicht das Recht,————Zeuge zu sein, Ter. – v. schriftlichen Zeugnissen, testimonium componere, obsignare, Cic.: legite testimonia testium, Cic.: ad ephoros sibi testimonium daret, Nep. – II) übtr., das Zeugnis = der Beweis, dedisti iudicii tui testimonium, Cic.: verba sunt testimonio, Cic.: laboris sui periculique testimonium afferre, Caes.: eius rei testimonium esse, quod etc., Caes.: testimonia moderatae vitae proferre, Nep.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > testimonium
-
6 exhibere
1) представлять: exhibitio, предъявление, показание (1. 22 D. 50, 16. 1. 246 eod. "exhibet, qui praestat eius, de quo agitur, praesentiam"), особенно в actio ad exhibendum (tit. D. 10, 4. C. 3, 42) обозн.: выдавать, предъявлять предмет спора, поверка в подлинности и тождестве предметов, осмотр вещи (1. 2 D. cit.: 1. 9 § 5 eod.: cf. § 3 J. 4, 17);cp. список мест, в которых говорится о аctio acl exh. y Wlassak, Edikt. p. 127;
2) выдавать, возвращать;actio ad exh. считается приготовительным средством защиты, затем следует обыкновенно главный иск (1. 1 3. § 3 seq. D. cit.); (1. 6 eod. 1. 7 § 2 eod.).
actio ad exhib. применяется особенно а) когда дело касается возврата вещи, находящегося случайным образом во владении другого лица (1. 5 § 2 seq. 1. 9 § 1 eod.), или когда кто-либо незаконно завладел вещью (1. 7 § 1 D. 13, 1. 1. 1 § б D. 43, 16);
3) в interdictum de tabulis exhibendis обознач.: представление, показание подлинного завещания: exhbitio, представление (1. 2 § 7. 8 D. 29, 3. tit. D. 43, 5. 1. 3 § 8 eod.); вооб. exhibere и edere s. 1. a обознач.: представлять письменные доказательства, документы, счета: exh. instrumenta, cautiones (1. 10 D. 12, 3. 1. 52 pr. D. 19, 1. 1. 82 D. 35. 1. 1. 2 § 1 D. 49, 14), rationes (1. 1 § 3 D. 27, 3. 1. 50 D. 35, 2. 1. 41 § 17 D. 40, 5). 4) по отношению к interdictum de homine libero exhibendo обознач: освободить кого из-под своей власти (tit. D. 43, 29. - 1. 3 § 8 cit.);b) когда дело о вознаграждении за вред и убытки возбуждается протиив того, кто dolo fecit, quo minus possideret (1. 9. 14 D. h. t. 1. 11 § 2 D. 12. 1. 1. 1 § 2 D. 47, 3).
interdictum de liberis exhibendis и de uxore exhibenda (1. 1. 2. D. 43, 30);
5) привлечь кого к делу на суд: exhibitio, явка к суду (1. 17 D. 2, 4. 1. 4 D. 2,6. 1. 4 D. 2, 8. 1. 1 pr. D. 2, 9. 1. 28 § 2 D. 12, 2. 1. 45 § 3 D. 17. 1. 1. 1 § 2 D. 26, 7. 1. 2 § 2. 1. 4 D. 48, 3);exhibitio liberorum (1. 3 § 1 eod.).
6) обозначать, определять;exhibitio testium (l. 20 C. 9, 1).
7) оказывать, exh. diligentiam. negligentiam (1. 10 pr. D. 16, 2. 1. 2 § 1 D. 18, 6. 1. 17 pr. D. 23, 3. 1. 24 § 5 D. 24, 3);testium nomina exh. (1. 39 pr. D. 4, 8. 1. 24 D. 49, 14).
8) исполнять, оказывать, давать, exh. alicui humanitatem (1. 1 § 4 D. 3, 1), reverentiam, honorem (1. 4 § 16 D. 44, 4), operas, ministerium (1. 23 pr. D. 41, 1. 1. 17 pr. D. 50, 1), cibum, potum, tectum (1. 1 § 4 D. 50, 4);fidem (1. 1 § 2 D. 19, 5. 1. 8 D. 26, 1).
operam exh. alicui (1. 1 § 18 D. 14, 1);
exh. patrocinium (1. 2 C. 2, 9), partes suas, iurisdictionis suae partes (1. 6 C. 3, 29. 1. 4 C. 5, 53. 1. 1 C. 11, 37);
exh. actiones = cedere (1. 57 D. 30. 1. 35 § 1 D. 18, 1);
exhibitio (publici) cursus, управление публичною почтою (1. 4 C. 1, 3. 1. 14 C. 12, 51);
9) содержать кого, кормить = alere;exhibitio educationis, покрытие издержек на воспитание (1. 2 C. 5, 50).
exhibitio, содержание, пропитание (l. 1 § 2 D. 1, 12. 1. 34 D. 3, 5. 1. 5 pr. § 1. 3-7 D. 25, 3. § 15 eod. 1. 3 § 3 D. 27, 2. 1. 10 § 2 D. 34, 1. 1. 26 § 2 D. 36, 2. 1. 17 pr. D. 44, 4);
onus exhibendae uxoris (1. 60 § 3 D. 17, 1. 1. 42 § 2 D. 24, 3);
exh. familiam (1. 10 § 7 D. 15, 3);
ad nautas exhib. mutuari (1. 1 § 8 D. 14, 1. 1. 5 pr. D. 22, 2);
ex operis vel artificio suo se exh. (1. 11 § 1 D. 10, 4. 1. 98 D. 29, 2. 1. 18 § 9 D. 33, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > exhibere
-
7 numerus
l) число, quod numero continetur;quod in numero est (1. 38 D. 5, 1. 1. 78 § 4 D. 23, 2. 1. 115 pr. D. 45, 1. 1. 2 § 4 D. 12, 1. 1. 35 § 5 D. 18, 1. 1. 1 § 2 D. 44, 7);
numero valere (1. 1 § 7 D. 35, 2. 1. 15 § 1 D. 38, 1. 1. 54 D. 45, 1. 1. 29 D. 46, 3. 1. 60 pr. § 1 D. 23, 2. 1. 15 § 16 D. 27, 1. 1. 6 D. 6, 1. cf. 1. 19 § 3 D. 47, 2);
plenus num. ordinis (1. 2 pr. D. 50, 2);
2) значение, качество, место, ранг, testium, hostium numero haberi (1. 27 D. 28, 1. 1. 19 § 14 D. 49, 15. 1. 53 D. 23, 2. 1. 24 D. 37, 5. 1. 1 § 5 D. 39, 4. 1. 66 § 1 D. 32. 1. 166 D. 50, 16. 1. 2 § 2 D. 9, 2. 1. 42 D. 46, 1. 1. 26 D. 34, 2. 1. 27 § 1. 4. 5. 1. 32 § 1 eod. 1. 2 § 3 D. 33, 5. 1. 1 D. 33, 6. 1. 206 D. 50, 16);solennis n. testium (1. 21 pr. D. 28, 1. 1. 41 § 2 D. 27, 1. 1. 3 § 7 D. 49, 16).
3) отряд (1. 3 § 1 D. 3, 2. 1, 8 § 2 D. 3, 3. 1. 4 38 § 1. 1. 1. 42 D. 29, 1. 1. 1 § 2 D. 37, 13. 1. 4 § 10 D. 49, 16. 1. 31 C. 4, 65. 1. 8 C. 12, 38). 4) список чиновников (1. 2 C. 12, 7).eodem num. esse (1. 31 § 2 D. 39, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > numerus
-
8 approbatio
approbātio, ōnis [ approbo ]1) одобрение (alicujus rei C etc.); признание, утверждение (testium rhH.; pl. C)2) подтверждение, доказательство (haec propositio indīget approbatione C) -
9 coemptor
coēmptor, ōris m. [ coemo ]скупщик, перен. совершающий подкуп (c. testium Ap) -
10 comparatio
I onis f. [ comparo I ]1) приготовление ( veneni L); собирание, накопление ( divitiarum VM); приобретение ( novae amicitiae Sen): заготовка, скупка ( frumentorum PJ); подготовка (belli C; pugnae Hirt)c. criminis C — собирание материалов для обвинения (ср. comparatio II, 5.)2) представление ( testium C)II comparatio, onis f. [ comparo II ]1) сличение, сравнение, сопоставление (rerum, argumentorum Q; alicujus rei cum aliquā re C)sub (de. ex, in) comparatione или ad (per) comparationem rei alicujus C, Q, QC, Sen etc., тж. comparatione PM — в сравнении с чем-л.aliquam comparationem habere C — допускать известное сравнение, быть до некоторой степени сопоставимым2) испытание, сравнительное рассмотрение ( in comparationem se demittere Su)3) взаимное отношение, соотношениеsolis et lunae et quinque errantium ad eandem inter se comparationem est facta conversio C — взаимное положение солнца, луны и пяти планет вновь оказалось таким жеc. magnitudinem aut tollit aut deprĭmit Sen — в соотношении величина или исчезает, или уменьшается4) взаимное соглашение, договор (преим. при распределении руководящих постов в провинциях) ( provincia sine comparatione data L)5) рит.c. criminis C — сопоставление преступления с (благородным) побуждением6) грам. сравнительная степень Q -
11 depositio
dēpositio, ōnis f. [ depono ]1) вклад, сдача на хранение (pecuniae Dig, Veg)2) показание, свидетельство ( testium depositiones CJ)3) понижение, умаление ( dignitatis Dig)4) снос, разрушение ( aediticii Dig)6) ритор. депозиция, заключение, заключительная часть периода Q7) (тж. d. a statu) смещение с поста Eccl8) кончина Eccl -
12 dictum
ī n. [ dico II ]1) выражение, слово (d. ridiculum Pl)dicti studiosus Enn — заботящийся о чистоте ( или изяществе) речиres dicta secuta est O — сказано, сделаноdictis aliquem compellare (castigare) V — бранить кого-л.2) изречение (d. Catonis C)3) (тж. bonum d. Enn) острое словцо, остротаd. arcessitum C — натянутая острота4) слово, обещание5) предписание, приказание (dicto parere L; dicta peragere O) -
13 exhibeo
ex-hibeo, buī, bitum, ēre [ habeo ]1) выдавать, передавать (servos C; alicui omnia integra C); выставлять ( testem QC)2) издавать ( sonos ore gemente O)3) задавать, устраивать (cenam, convivium Lampr)vias tutas e. O — сделать дороги безопасными4) показывать, предъявлять (librarium legum C; testium nomina Dig); представлять, приводить (debitorem alicujus in judicium Dig); являть, оказывать, выказывать, обнаруживать (humanitatem, liberalitatem et justitiam PJ); показывать ( se adorandum alicui Su)Pallăda e. O — предстать как Палладаe. faciem parentis PM — лицом быть похожим на отцаe. linguam paternam O — подражать речи отца (говорить как отец)5) излагать, представлять ( alicui philosophiam C)6) осуществлять, практиковать ( imperium Pl)e. fidem O — осуществляться, исполняться, ноe. fidem alicui Col — быть верным кому-л.7) доставлять (cibum, potum, tectum Dig)8) ставить на сцене, инсценировать ( comoediam Su); выводить на арену ( gladiatoria munera Su)9) причинять, доставлять (alicui molestiam Pl, C; curam Tib; negotia Pl, C etc.)10) поддерживать, содержать (aliquem alimentis Just; parentes Dig)misere vitam e. Just — жить в бедности -
14 improbatio
improbātio, ōnis f. [ improbo ]неодобрение, отклонение, отвод (testium rhH.); браковка (sc. frumenti C) -
15 intercessio
1) вмешательство ( testium AG)2) возражение, протест, вето ( intercessionem facere AG и remittere L)3) посредничество C; поручительство C -
16 interrogatio
interrogātio, ōnis f. [ interrogo ]1) вопрос, спрашивание ( responsio ab interrogatione dissentit Q)2) опрос, допрос ( testium T)3) запрос ( tribuni plebis L)4) ритор. постановка вопроса Q5) лог. заключение, выведенное из вопросов, умозаключение, вывод C, Sen -
17 taciturnitas
taciturnitās, ātis f. [ taciturnus ]1) молчаливость, безмолвие ( testium C)2) умение хранить тайну, сдержанность (fides et t. Ter); скромность (t. pudorque Su) -
18 approbatio
approbātio, ōnis, f. (approbo), I) die Zustimmung zu etw., die Billigung, Genehmigung, Zufriedenheit mit etw., die Anerkennung einer Pers. od. Sache, Cic. u.a.: testium, die Billigung, Annahme der Z., Cornif. rhet.: Plur., Cic. or. 236. – II) insbes., als philos. t. t. = die Darlegung, Dartuung = der Beweis, assumptionis (des Untersatzes), Cic.: quae (propositio) non indiget approbatione, Cic.
-
19 caterva
caterva, ae, f. (umbr. kateramu), der geschlossene Haufe, die Truppe, Schar, I) eig.: A) v. Menschen: 1) im allg.: magna togatorum, Cic.: magna iuvenum, Verg.: obviam cum bene magna caterva sua venire, Cic. – Plur., catervae testium, Cic.: catervae patriciorum iuvenum, Liv. – 2) insbes.: a) Truppe, Schar Soldaten, bes. barbarischer Völker, von Mietsoldaten, im Gegensatz zu den röm. legiones, Hor., Tac. u.a.: c. conducticiae, Nep. – b) die ganze Schauspielertruppe, gew. grex gen., Plaut. u. Cic.: ähnl. cat. gladiatoria, Caecil. com. 38. – c) der Chor im Drama, Cic. de or. 3, 196. – B) v. Tieren, Lucr. u. Verg. – II) übtr., v. Abstrakten: vilis et incondita verborum caterva, Wortschwall, Gell. 15, 2, 3. – / katerva geschr., Sedul. hymn. 2, 37.
-
20 coemptor
См. также в других словарях:
Productio testium — (lat.), s. u. Production 3) … Pierer's Universal-Lexikon
quod constat curiae opere testium non indiget — /kwod konstaet kyuriyiy owpariy testiyam non indajat/ That which appears to the court needs not the aid of witnesses … Black's law dictionary
rogatio testium — /rageysh(iy)ow test(i)yam/ This in making a nuncupative will, is where the testator formally calls upon the persons present to bear witness that he has declared his will … Black's law dictionary
Conditionem testium tune inspicere debemus cum signarent, non mortis tempore — We ought to consider the condition of witnesses as of the time when they signed, not at the time of the testator s death … Ballentine's law dictionary
Quod constat curiae opere testium non indiget — That which is clear to the court does not require the exertion of witnesses … Ballentine's law dictionary
rogatio testium — An essential of a valid nuncupative will, being a request by the testator to some person or persons present at the time the testamentary words are spoken, to bear witness that such constitute his will. 57 Am J1st Wills § 658 … Ballentine's law dictionary
tesmoing — Tesmoing, Testis. Tesmoing privé et sçachant l affaire d autruy, Conscius. Tesmoing qui a veu ce qu il raconte, Oculatus testis. Tesmoings qui pressent fort un accusé, et qui luy maintiennent en barbe le cas, Testes acerrimi. Tesmoing veritable,… … Thresor de la langue françoyse
reproche — Reproche, Exprobratio, Compellatio, Opprobrium, Obiectatio. Chevalier sans reproche, Eques sine exceptione laudatus. B. Dire quelque chose à quelqu un par reproche, Ponere alicui aliquid loco maledicti et contumeliae. Objicer pour reproche,… … Thresor de la langue françoyse
Zeuge — (Testis), eine Person, welche entweder dazu erwählt ist, um in Rücksicht einer Thatsache, von welcher die Entscheidung eines Rechtsstreites abhängt, auszusagen, was sie von jener, als Ereigniß betrachtet, mit ihren äußeren physischen Sinnen… … Pierer's Universal-Lexikon
TESTIS — Isidoro, a quo quaeritur veritas in iudicio, quem quisque ante iudicium sibi placitis alligat, ne ei sit postea liberum, aut dissunulare aut subtrahere se: Unde alligatus quoque Cicer. l. 2. ad Q. Fratr. Ep. 3. Nerius index edidit ad alligatos,… … Hofmann J. Lexicon universale
reprocher — Reprocher, Exprobrare, Obiurgare, Imputare, Proferre, Obiicere aliquid alteri, Obiicere praeuaricationem, Improperare, Reprocare a Reciprocare, Rejecter, etc. Reprocher tesmoings, Testes refellere, Sueto in octauio. cap. 56. Reprocher quelque… … Thresor de la langue françoyse